Diakonia deuterokatechumenatu odpowiedzialna za prowadzenie formacji katechumenalnej we wspólnotach Ruchu, diakonię tę pełnią między innymi animatorzy grup formacyjnych.
Konkretne zadania diakoni deuterokatechumenatu to:
- współpraca z diakonią jedności (na szczeblu diecezjalnym);
- orientowanie się, ile jest rejonów w diecezji, grup formacyjnych (po którym stopniu oazy) w rejonie;
- troska o to (we współpracy z diakonią rekolekcyjną oaz nowego życia), aby wszyscy uczestnicy oaz znaleźli się w grupach formacyjnych, aby wiedzieli do jakiej należą wspólnoty i gdzie się będą spotykali na dniach wspólnoty;
- troska o to, aby wszystkie grupy deuterokatechumenalne w rejonie miały swoich księży moderatorów;
- kierowanie do grup deuterokatechumenalnych I stopnia tych osób, które przeżyły ewangelizację i formację postewangelizacyjną, a nie mogły przeżyć Oazy Nowego Życia I stopnia;
- troska o odpowiednią liczbę materiałów formacyjnych do pracy w małych grupach: konspekty dla animatorów, notatniki dla uczestników;
- pomoc w przygotowaniu i przeprowadzeniu obrzędu przyjęcia do deuterokatechumenatu (na początku Adwentu, najlepiej 8 grudnia w święto patronalne Ruchu);
- współpraca z moderatorami oraz z diakonią liturgii i modlitwy w przygotowaniu i przeprowadzeniu celebracji Słowa Bożego na zakończenie formacji każdego z Dziesięciu kroków ku dojrzałości chrześcijańskiej;
- współpraca w przygotowaniu i przeprowadzeniu dni wspólnoty, szczególnie godziny świadectwa (która daje obraz pracy w małych grupach);
- współpraca z moderatorami oraz z diakonią liturgii i modlitwy w przygotowaniu i przeprowadzeniu celebracji w okresie Wielkiego Postu przed rekolekcjami Triduum Paschalnego;
- troska o to, aby wszyscy uczestnicy II etapu formacji deuterokatechumenalnej mogli przeżyć Triduum Paschalne jako rekolekcje w jednym z ośrodków centralnych, diecezjalnych czy rejonowych;
- wspomaganie animatorów małych grup, wspólne spotkania z nimi podczas dni wspólnoty animatorów;
- troska o to, aby w małych grupach rzeczywiście dokonywała się formacja ku dojrzałej wierze, a nie zaliczanie kolejnych etapów wyznaczonych przez program;
- pomoc uczestnikom formacji w odnalezieniu kolejnych rekolekcji letnich;
- troska o to (z diakonią oaz rekolekcyjnych), aby osoby, które rzeczywiście przeżyły całoroczną formację i wyrażają chęć uczestnictwa w oazie rekolekcyjnej następnego stopnia, miały zapewnione miejsce w oazie.
ODPOWIEDZIALNY:
MODERATOR: dk. Radosław Adam Korzeński
EMAIL: radkor00@gmail.com