Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie przeszkadzajcie im: do takich bowiem należy Królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie Królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego.
Łk 18, 16-17
… powyższe słowa Pisma Świętego inspirują nas już od 1995 r. do podejmowania posługi dla dzieci na rekolekcjach. Na możliwość i potrzebę takiej posługi wskazał nam ks. Piotr Wencel na rekolekcjach I stopnia w Górce Klasztornej w 1993 r. Przez dwa lata przygotowywaliśmy się do tego zadania. Trudno nazwać tę posługę oficjalną Diakonią, ale udało nam się zgromadzić grupę dorosłych i młodzieży, którzy wraz z nimi w czasie rocznych systematycznych spotkań przygotowali w 1998 r. konspekt zajęć „Kolorowa Ewangelia” oraz realizowali go przez 5 lat naszej współpracy. Podziękowania za współpracę składamy szczególnie: Joli Słowik, Halinie Rutkowskiej, Grażynie i Krzysztofowi Mężydłom oraz współpracującym z nami studentkom Justynie Knioła, Małgosi Kałuzińskiej, Agnieszce Hundt, a także osobom wdrażającym program: Kasi, Sylwii, Ani, Marcinowi, Magdzie.
Drugi okres systematycznej pracy na rzecz diakonii zaczął się w 2013 r. Zostaliśmy ponownie poproszeni o pomoc w organizacji zespołów diakonii wychowawczej na rekolekcje formacyjne przez parę diecezjalną Małgosię i Mariusza Maciejewskich. Jednocześnie wraz z Dorotą i Wojtkiem Chmielewiczami poprowadziliśmy rekolekcje o tematyce rodzinnej według Sześciu Głównych Prawd Wiary. Konspekt rekolekcji został zgłoszony do kręgu centralnego w celu akceptacji (w 2017 r.). Nowe zadanie i konieczność reaktywacji programów zajęć dla dzieci łączyły się z organizacją sieci kontaktów. Otrzymaliśmy duchowe wsparcie, gdy ks. Janusz Konysz udzielił nam we wrześniu 2013 r. błogosławieństwa w czasie przyjęcia posługi Diecezjalnej Pary Diakonii Wychowawczej. W latach następnych organizowaliśmy strukturę diakonii w rejonach Ruchu. Szereg spotkań zaowocowało ustanowieniem w czterech rejonach stałych, zaangażowanych liderów diakonii. Od 2016 r. podstawową strukturą decyzyjną jest Rada Diakonii Wychowawczej. W jej spotkaniach dwa razy w roku uczestniczą: para diecezjalna Marlena i Remigiusz Galiccy oraz Halina i Przemysław Gorzelakowi, Dorota i Wojciech Chmielewiczowie, Aleksandra i Leszek Mrozowie, Wioletta i Damian Wandzlewicz, Aleksandra i Mariusz Mrozińscy, Iwona Wolf.
Istotnym wydarzeniem było uczestnictwo w filialnym Dniu Wspólnoty Diakonii w Gdyni (5.11.16). Świadectwa ofiarności i głębokie wsłuchanie się w Słowo Boże spotkanych sióstr i braci bardzo wzmocniło naszego ducha oraz ukazało szerszy wymiar działania wychowawczego dla rodzin DK. Diakonia prowadzi corocznie spotkania formacyjne i warsztatowe dla rekolekcyjnych opiekunów do dzieci oraz rodziców pragnących rozwijać swoje umiejętności wychowawcze. W 2017 roku przeprowadziliśmy szeroką akcję promującą zadania i formy udziału w Diakonii Wychowawczej. Dotarliśmy do każdego kręgu z prośbą o zaangażowanie modlitewne lub praktyczne. Nasze działania ciągle nie zaspokajają potrzeb w zakresie rekolekcyjnej opieki dla dzieci. Co roku około 50 osób z naszej diecezji ofiaruje swój czas, aby rodziny z dziećmi mogły uczestniczyć w rekolekcjach ze spokojem i poczuciem bezpieczeństwa. Dzięki rekolekcjom pt. „Wychowawcze Vademecum” przeprowadzonym w dniach 13-14 kwietnia 2018 r. nawiązaliśmy bliską współpracę duszpasterską z ks. Waldemarem Różyckim.
Duchową inspiracją dla Diakonii Wychowawczej są: teksty nauczania ks. Franciszka Blachnickiego, nauczanie św. Jana Pawła II dotyczące rozwoju i wizji osoby ludzkiej oraz metoda asystencji ks. Jana Bosko. Odkrywamy, że celem naszego działania i rozwoju jest wskazywanie i rozwijanie indywidualnych umiejętności wychowawczych dla kształtowania dialogu rodzinnego, reguły życia oraz modlitwy rodzinnej. Diakonia Wychowawcza jest grupą między pokoleniową, wolontariatem skupionym wokół Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie. Służą w niej osoby powyżej 16 r. ż., w tym małżeństwa. Asystujemy rodzinom (także swoim) w codziennych sprawach oraz świątecznym odpoczynku tak, aby rodzice wraz z dziećmi wspólnie poznawali Boga w dialogu rodzinnym i zabawie. Służba innym pozwala „złapać dystans” do własnych dzieci. Jest przygodą, która uczy jak stać się super animatorem dla własnej rodziny. Zadanie bycia rodzicami odczytujemy jako ciągłe staranie się o duchowe ożywianie siebie i dzieci – ciągła re-animacja. Diakonia wspiera rodziców poprzez:
- rozmowy o potrzebach wychowawczych rodzin i dzieci,
- organizowanie pomocy i warsztatów dla rodziców oraz wychowawców, aby rozwijać umiejętność bycia w relacji z dziećmi,
- opiekę nad dziećmi w czasie rekolekcji Domowego Kościoła i towarzyszenia w odkrywaniu Boga,
- asystowania i fachową pomoc w ich rozwoju.
Odkrywamy, że miejsce Diakonii Wychowawczej w Ruchu jest bardzo szczególne i odpowiedzialne. Z jednej strony łączy i przekłada na język wychowawczy treści innych Diakonii: Wyzwolenia (KWC, która kształtuje Nowego Człowieka i środowiska nowej kultury), Świętości Życia (dzięki szacunkowi dla życia ludzkiego i warunków jego poczęcia, każe szanować Boga w każdym, przede wszystkim dotkniętym chorobą i odmiennością), Społecznej (uczy jak tworzyć środowisko społeczne oparte na wartościach chrześcijańskich dla nas i naszych dzieci), Słowa (oferuje wybrane materiały do zabaw z dziećmi oraz wzbogaca naszą refleksję). Z drugiej strony jest miejscem współdziałania starszych członków z gałęzi Domowego Kościoła oraz młodszych skupionych w gałęzi młodzieżowej. Znaczenie katechumenatu rodzinnego, któremu służy nasza diakonia potwierdzają aktualne dokumenty Ruchu Światło-Życie: List kręgu centralnego „Służę, więc jestem” 2017/18, „Listy do wspólnot rodzinnych” nr 133 oraz 149.
Oto kilka form udziału w katolickim wychowaniu naszych dzieci odkrytych w ramach naszej posługi. Niestety jeszcze nie idą za nimi konkretne działania i osoby odpowiedzialne. Są one ciągle zadaniami do zrealizowania.
Pierwszym stopniem jest celowe zaangażowanie modlitewne. Dociera do nas szereg próśb o modlitwę w sprawach różnych rodzin. Uczestnicy Diakonii Wychowawczej powinni obejmować te rodziny modlitwą w konkretnych sytuacjach i potrzebach. Niech nasza wyobraźnia miłosierdzia, podparta wiedzą o danej rodzinie rodzi konkretne impulsy serca.
Drugi stopień to działanie praktyczne czyli pomoc materialna, opieka doraźna nad dziećmi lub uczestnictwo w rekolekcjach jako animatorzy do dzieci. Zaangażowanie w wychowanie, poznawanie nowych metod i umiejętności, w końcu tworzenie przyjaznego środowiska rówieśniczego dla naszych dzieci procentuje rozwiązaniem wielu problemów wychowawczych. Szczególnie zapraszamy do udziału w zespołach wychowawczych doświadczonych, starszych rodziców, którzy odchowali już swoje dzieci, mogą podzielić się swoim doświadczeniem i czasem z młodymi rodzicami (uczestnikami rekolekcji).
Trzeci stopień to aktywne rozwijanie inicjatyw na rzecz Domowego Kościoła w zakresie wychowania w rodzinie. Liderzy DW organizują spotkania rodzin w rejonach, zbiórki zabawek, prowadzą warsztaty, piszą programy zabaw na rekolekcjach i integracji rodzin, udzielają porad.
ODPOWIEDZIALNI: Iwona i Maciej Wolf
EMAIL: i.jak.iwona@gmail.com
TELEFON: