KIM JESTEŚMY?

Ruch Światło-Życie jest jednym z ruchów odnowy Kościoła rzymskokatolickiego powstałych z inicjatywy ks. Franciszka Blachnickiego.

Ruch gromadzi ludzi różnego wieku i stanu: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów świeckich oraz rodziny w części rodzinnej, jaką jest Domowy Kościół (nazywany także Oazą Rodzin). Poprzez odpowiednią dla każdej z tych grup formację Ruch Światło-Życie stara się formować dojrzałych i świadomych chrześcijan oraz służyć ożywianiu lokalnych wspólnot Kościoła – parafii, dekanatów, diecezji.

SYMBOL

Znakiem Ruchu Światło-Życie jest symbol i słowa ΦΩΣ ΖΩΗ (czyt. fos-zoe) – greckie słowa „światło” i „życie”, krzyżujące się na literze „omega”, która tutaj jest symbolem Ducha Świętego (jako tego, który jest wszystkim) i ułożone w kształt krzyża. Popularna nazwa tego symbolu to foska.

CEL

Cel Ruchu Światło-Życie jest osiągany poprzez realizację programu formacyjnego. Każdy uczestnik ruchu po ewangelizacji, prowadzącej do przyjęcia Jezusa Chrystusa jako swego osobistego Pana i Zbawiciela, uczestniczy w formacji w grupie „uczniów Jezusa” (deuterokatechumenat), a następnie we wspólnocie diakonijnej, podejmując konkretną służbę (diakonię) w „Kościele i świecie”. Jest ona związana z posługą na rzecz Kościoła i ruchu. Ewangelizacja – katechumenat – diakonia, to trzy etapy drogi formacyjnej Ruchu Światło-Życie dla każdego człowieka.

STRUKTURA

Struktura ruchu jest zgodna ze strukturą Kościoła: małe grupy, do których należą uczestnicy ruchu, zasadniczo tworzą jego wspólnotę w parafii. Wspólnoty Ruchu utrzymują ze sobą łączność, spotykając się na Dniach Wspólnoty.

W ramach struktury można podzielić Ruch także na kilka gałęzi:

Domowy Kościół (małżeńska gałąź Ruchu),
Wspólnoty dorosłych,
Wspólnoty wdów,
Wspólnoty studenckie,
Wspólnoty kapłańskie,
Wspólnoty kleryckie,
Wspólnoty młodzieżowe (najczęściej one właśnie potocznie są nazywane oazą),
Dzieci Boże (dzieci ze szkół podstawowych).

Odpowiedzialność za całość Ruchu sprawuje Moderator Generalny Ruchu Światło-Życie. Na szczeblu kraju, diecezji i parafii odpowiedzialność pełnią moderatorzy krajowi, diecezjalni i parafialni. Każdy moderator pełni swą posługę wraz z zespołem diakonii. Diakonię moderacji mogą pełnić zarówno osoby świeckie, jak i duchowne. W naszej diecezji rolę Moderatora Diecezjalnego pełni ks. Paweł Rybka.

DLACZEGO WARTO DO NAS DOŁĄCZYĆ?

ZAŁOŻYCIEL RUCHU

Czcigodny Sługa Boży KS. FRANCISZEK BLACHNICKI

ŻYCIORYS

Kapłan Archidiecezji Katowickiej, pastoralista, mistagog, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Założyciel Ruchu Światło-Życie i diakonii stałej tego ruchu – świeckiego instytutu życia konsekrowanego pod wezwaniem Niepokalanej Matki Kościoła, Krajowy Duszpasterz Służby Liturgicznej.

Urodził się 24 marca 1921 roku w Rybniku na Śląsku, w wielodzietnej rodzinie Józefa Blachnickiego i Marii z domu Miller. Gimnazjum ukończył w Tarnowskich Górach. Był aktywny w harcerstwie. Wiosną 1938 roku zdał maturę, a we wrześniu podjął służbę wojskową. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku, aż do kapitulacji. W październiku w Tarnowskich Górach rozpoczął działalność konspiracyjną. W marcu 1940 roku musiał uciekać przed gestapo. Ujęty w Zawichoście i internowany, po kilku tygodniach przesłuchań został wywieziony do niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.

Przebywał tam przez czternaście miesięcy. Otrzymał numer 1201. We wrześniu 1941 przewieziono go do aresztu śledczego w Zabrzu, a potem do Katowic. W marcu 1942 został skazany na karę śmierci za działalność konspiracyjną przeciw Rzeszy Niemieckiej. Po ponad czterech miesiącach oczekiwania na wykonanie wyroku został ułaskawiony, a karę śmierci zamieniono mu na dziesięć lat więzienia po zakończeniu wojny.W czasie pobytu na oddziale skazańców w katowickim więzieniu dokonało się w jego życiu nagłe i cudowne nawrócenie na osobową wiarę w Chrystusa, połączone z decyzją oddania życia na Jego służbę.Po zakończeniu wojny wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, a po jego ukończeniu 25 czerwca 1950 roku przyjął święcenia kapłańskie.W latach 1954-1956, w okresie wysiedlenia biskupów uczestniczył w pracach Tajnej Kurii w Katowicach i organizował powrót biskupów śląskich do diecezji. Po powrocie biskupów pracował w Wydziale Duszpasterskim Kurii i w redakcji “Gościa Niedzielnego”. Prowadził również Ośrodek Katechetyczny, a od 1957 roku działalność trzeźwościową pod nazwą Krucjata Wstrzemięźliwości. W 1960 roku ówczesne władze zlikwidowały Centralę Krucjaty, a ks. Franciszka aresztowano w marcu 1961. Po czterech miesiącach aresztu otrzymał wyrok trzynastu miesięcy więzienia z zawieszeniem na trzy lata.W październiku 1961 roku ks. Blachnicki podjął studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Po ich ukończeniu kontynuował pracę naukowo-dydaktyczną w Instytucie Teologii Pastoralnej. W sposób szczególny angażował się w przybliżenie szerokim kręgom duszpasterzy i świeckich soborowej nauki o Kościele i odnowionej liturgii, wypracowując metody soborowej formacji liturgicznej.Już od pierwszych lat pracy duszpasterskiej szczególną uwagę przywiązywał do pracy w małych grupach, począwszy od Oazy Dzieci Bożych aż po metodę piętnastodniowych rekolekcji przeżyciowych nazwanych później Oazą Żywego Kościoła. W ten sposób powstał ruch, zwany dziś Ruchem Światło-Życie.

Ruch ten rozwinął się mimo wielorakich trudności w Polsce, a także na Słowacji, w Czechach, a nawet w Boliwii. Z inspiracji ks. Blachnickiego powstawały też nowe inicjatywy, które były odpowiedzią na znaki czasu. Do takich należały: Krucjata Wyzwolenia Człowieka, Plan Wielkiej Ewangelizacji, Niezależna Chrześcijańska Służba Społeczna czy też Chrześcijańska Służba Wyzwolenia Narodów.Ks. Blachnicki jest też duchowym ojcem wspólnoty życia konsekrowanego – Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła.Stan wojenny, ogłoszony 13 grudnia 1981 roku, zastał ks. Blachnickiego poza granicami kraju. Osiadł w 1982 roku w polskim ośrodku Marianum w Carlsbergu w Niemczech. Tam też zmarł 27 lutego 1987 roku.Wieloraka działalność i służba Kościołowi i w Kościele, budzenie i ożywianie zaangażowania świeckich, zmaganie się o trzeźwość Narodu, troska o młodych i rodziny, uczyniły ks. Blachnickiego niezwykłym świadkiem wiary. Stał się on bowiem głosem, który wzywał wszystkich świeckich, by na co dzień żyli tajemnicą Kościoła.

Źródło: https://wydawnictwo-oaza.pl/pl/i/franciszek-blachnicki.html

REPORTAŻ

Zachęcamy do obejrzenia filmu na temat ks. Franciszka.